Vanmorgen eerst een stuk snelweg en daarna het binnenland in naar Berat, slechts 38 km. Denk niet dat je het in een uurtje rijdt, want als je af en toe 40 of 50 kunt rijden is het veel. Grote kuilen in de weg men gaat slalommend over de weg om de gaten te ontwijken. Groot en zwaar vrachtverkeer gaat allemaal over dezelfde weg. Het is continu opletten je kan geen moment je aandacht laten verslappen. Onderweg kwamen we een Nederlandse motorrijder tegen. Toen wij koffie gingen zetten kwam hij weer langs en heeft even een bakkie mee gedronken. Hij was ook op weg naar Berat en door naar Griekenland. Berat is de stad van de duizendvensters. Boven de oude stad is nog een oude burcht waar nog gewoond wordt. We konden gelukkig beneden bij de rivier gemakkelijk parkeren en toen hebben we ons voor 500 Lek(€3,75) met een taxi naar boven naar de ingang van de burcht laten rijden.Het weggetje naar boven toe is heel erg stijl met gladde stenen. Je betaalt een kleine entreeprijs van 100 Lek. Er is een museum van de bekendste iconen schilder van Albanië maar net op maandag gesloten, jammer. Wie komen we daar weer tegen in de burcht, de motorrijder. Daarna naar de kust via Fier gereden hier rijd je dwars door de olievelden van Albanië, we zagen de verroeste oude jaknikkers liggen nu staan er overal modernere pompen en allemaal opslagtanks.

12 km ten westen van Fier ligt de archeologische plek Appolonia. We hebben geen zin om dit nu te bekijken dus rijden we door naar de kust , het is hier weer erg landelijk. Nu zien we vooral veel kalkoenen en ganzen lopen met of zonder hoedster erbij. Er is hier nl veel water er lopen overal irrigatiekanaaltjes. We rijden helemaal door naar de kust en zoeken in de buurt van een strandtent een overnachtingsplek.

De volgende morgen zijn we de eerste in Appolonia, ooit een grote havenplaats van 60.000 inwoners. Maar door een aardbeving is de loop van de rivier veranderd en raakte de stad in verval. Op het terrein staat ook nog een Byzantijnskerkje met klooster en er is een museum maar dat is dicht(?).

Er is slechts 10% blootgelegd van de oude stad, maar in vergelijk met Butrint, waar we vorig jaar dus waren, stelt dit niet veel voor.

Na wat rondgekeken te hebben gaan we weer weg , inmiddels is de eerste bus met toeristen gearriveerd.

We gaan van Fier naar Vlore, havenstad,de stad die berucht is bij de Albaniers.

Ooit een roversnest nu de stad van de maffia , men onderhoud stevige contacten met Brindisi. Ineens zien we een groen bord van autobaan naar Vlore en ja hoor een prachtige snelweg van 28 km lang, staat nog niet op de kaart. Keurig op en afritten en met een snelheid van 100 km rijden we naar Vlore. Men rijdt hier in dure auto’s rondt, we zien oa een Hummer door Vlore rijden.

Na Vlore komen we kleine strandjes tegen met hotels en restaurantjes, als we ergens stoppen om te kijken of we ergens kunnen staan komt een eigenaar van een restaurantje naar ons toe en zegt dat we op zijn terrein aan het strand mogen staan. Hij en zijn vrouw zijn aan het schoonmaken, alles is nu gesloten het seizoen is voorbij. Ze spreken beiden Italiaans hebben 6 jaar in Ancona gewerkt, en hebben van het verdiende geld hier het restaurant gebouwd.

We maken vanavond het fenomeen stroomuitval ook voor de eerste keer mee. Overal hebben we de aggregaten zien staan en ook op het internet er over gelezen dat de stroom zomaar voor een uur uitvalt.

Wij hebben onze eigen stroom maar om ons heen is het pikdonker. Ik las dat voor investeerders dit een negatief punt is.

Ja een en ander gaat hier allemaal een beetje anders. Zo kan je af en toe ansichtkaarten kopen , postzegels moet je weer op het postkantoor kopen.

Heb je dan je kaart geschreven ga je een brievenbus zoeken, vergeet het, die hangen alleen maar bij de postkantoren, logisch! Heb een kaart ergens in een klein plaatsje gepost, ben benieuwd of hij aankomt.

Groetjes Ina en Marinus

PS Peter gefeliciteerd met je verjaardag.