Vanmorgen met wat regen uit Bosa vertrokken zoals al voorspeld was. We zijn weer een stukje landinwaarts gegaan naar Tinnura. Ik heb diverse boekjes maar in geen een boekje stond dat hier mooie murales waren. Dit had ik weer uit een verslag van iemand van het internet. De murales/muurschilderingen kunnen het dagelijks leven uitbeelden maar zijn soms ook een politieke boodschap. Ze zijn in diverse dorpen sinds 1975 te zien.Gelukkig toen we in Tinnura waren was het een half uurtje droog op het moment dat we door het dorp liepen. Mooi om te zien vonden we.Daarna kwam een mooi route door de bergen die hier tot 1050 m hoog zijn. Jammer dat het weer en dus het uitzicht slecht was. Het was een prachtige route, heel veel bloeiende bloemen. Veel gele bloemen(oa koolzaad) met paarse en blauwe(borage?)bloemen. En natuurlijk weer de brem en de hoge gele venkelstruiken. De natuur is op het ogenblik wel op zijn mooist.

Toen een wandeling door Santu Lussurgia gemaakt, inmiddels was het gelukkig weer even droog. In een boekje had ik gelezen dat dit een middeleeuws aandoend plaatsje is dat tegen de berghelling van een oude kraterwand gelegen is. Veel smalle straatjes met kleurige huisjes. Ook hier weer veel huisjes netjes opgeknapt. Er reden door de smalle straatjes met keien nog diverse auto's en heel veel huizen hadden een garage bij het huis. Leuke wandeling door het dorp gemaakt.

Daarna naar de nuraghe Losa, in de boekjes hoog aangeprezen. Daar waren wij het niet zo mee eens. Na weer een regenbui hier over het archelologische terrein gelopen. We vonden de nuraghe Santu Antine mooier. Ook handiger met audio waardoor je toch wat meer info kreeg. Zo hoorden we daar dat de gaten in de torens voor het licht dienden. Hier spreekt men van schietgaten? De toren stamt uit het 2e millenium v.C. lijkt me toch niet dat ze elkaar toen al aan het beschieten waren?

Vlak bij ligt hier Santa Christina een unieke bronnentempel uit de Nuraghentijd 1000 v.C. Je ziet het pas als je er vlak voor staat,de heilige bron ligt beneden aan een omgekeerde naar het plafond lopende trap. De bronnenkamer 7 m diep gelegen loopt taps omhoog en sluit zich tot een koepel met een kleine opening die net boven de grond komt. Hierdoor komt er wat daglicht naar binnen.Het geheel verkeert nog in perfecte staat. De astronomische uitlijning van de tempel toont aan dat men kennis had van de hemelse mechanica.Aan het begin van de lente(21-3) en herfst(23-9) schijnen de zonnestralen om 12 uur parallel aan de trap naar de bodem van de bron. Het water zag er nu niet bepaald schoon uit.Staat de maan op zijn hoogste punt dan valt het licht door de kleine opening van de koepel op de bron. Heel bijzonder allemaal en dat van iets dat 3000 jaar geleden gemaakt is.

Op het ogenblik is het nog een christelijk bedevaartsoord,men vindt het nog steeds een plek met spirituele kracht.Op het archeologische terrein staat een klein kerkje met wat eenvoudige pelgrims huisjes, waar zo te zien toch mensen wonen. Verder staat er op het terrein ook nog een nuraghe.

Voor vandaag was het wel weer genoeg en blijven we overnachten op de parkeerplaats hier.

Vanmorgen was er af en toe een zonnetje en gaan we weer naar de kust.

groetjes Ina en Marinus