Donderdag een stuk zuidelijker over de tolweg gereden naar Bagnoregio. Ik had er een en ander over gelezen op internet en foto’s gezien. Het is ook weer een langgerekt dorp op een heuvelrug maar aan het eind van het dorp is een brug die naar het oude Civita di Bagnoregio loopt. Een heel oud dorp op een tufstenen rots midden in het landschap, heel bijzonder. Vanaf de parkeerplaats is het bijna 2 km lopen, op zich een leuke wandeling door het dorp maar het laatste stuk naar Civita is weer een behoorlijke inspanning, trappen af en steil omhoog over de loopbrug. Het dorp was eigenlijk ten dode opgeschreven maar toen heeft men in 1923 een boogbrug gebouwd waar veel problemen mee waren. In de 2e WO is de brug verwoest geweest maar in 1963 heeft men de huidige brug gebouwd.

We waren er vroeg dus was het nog vrij rustig, het is alleen maar een klein middeleeuws dorpje met retaurantjes en winkeltjes. Toch wonen er ook nog mensen. We eten er wat en gaan dan weer terug, er komen ons dan heel veel mensen tegemoet, veel Japanners.Wat een klim, om 2 uur zijn we weer terug bij de camper. Ik ben compleet uitgevloerd, conditie van 0,0 ondanks 2 keer per week sportschool. Daardoor juist zegt Marinus dat kost te veel energie. Ik denk dat het meer komt door de liter wijn bij het eten, die nota bene niet eens helemaal is opgegaan.

We gaan even liggen voor een siësta, als het koffietijd is zien we dat er 8 bussen op de parkeerplaats staan en ook een aantal campers. Blijkbaar toch een bekende toeristische plek. Van hieruit gaan we over binnen weggetjes naar Amelia een vestingstadje. We zijn hier vorig jaar september ook langs gereden toen we naar de Cascate Marmore(watervallen) en het Piediluco meer gingen. In Amelia lopen we door het oude centrum naar de Cathedraal ook weer boven op de berg. Het is een sfeerloos verwaarloosd oud centrum, nee dit is het niet. Eigenlijk was het plan nog om naar Narni te gaan. Maar ook weer boven op een berg, daar heb ik het even mee gehad.

Vandaag weer terug richting westen naar de meren. Eerst bezoeken we in Caprarola even ten oosten van het Lago di Vico het Palazzo Farnese. Een monumentale Italiaanse villa uit de laat Renaissance, gebouwd tussen 1559–1575. Het is een vijfhoekig gebouw, compleet beschilderd door diverse kunstenaars met fresco’s. Heel bekend is de monumentale trap in het gebouw. Het is gebouwd in opdracht van de kunstlievende Kardinaal Allessandro Farnese telg uit het Huis Farnese. Ongelooflijk wat een rijkdom, het zijn 2 verdiepingen en daarboven waren de kamers van de bedienden. We zijn ook nog het bos doorgelopen(ook weer berg op) naar het tuinhuis.

Daarna de middag doorgebracht aan het Lago di Vico voor lunch, siësta en koffie. Het is heerlijk weer dus lekker even lezen in het zonnetje. Aan het eind van de middag rijden we naar Ronciglione vlak bij het meer. We staan op een grote P met uitzicht op de stad. We maken voor het eten nog even een wandeling door het Middeleeuwse gedeelte van de stad. Morgen gaan we naar het meer van Bracciano.

Groetjes Ina en Marinus.

Italië