Vanmorgen met het eerste busje, 8 uur om hoog naar het station. Dan met de trein naar Sorrento en buiten het station staat daar weer de bus voor de Amalfi kust. We hebben de bus die om 9 uur vertrekt maar hij zit al helemaal vol er stappen zelfs nog mensen in die moeten blijven staan en het is best een lange rit Van 1 uur naar Positano en dan nog ruim half uur naar Amalfi. Wij gaan alleen naar Amalfi en Positano, er zijn nog een aantal plaatsjes maar dat kost te veel tijd. De rit gaat hoog boven de kust en heeft mooie uitzichten, maar wat is het hier vol en druk. Het verkeer valt om deze tijd nog wel mee maar overal langs de weg staan geparkeerde auto’s van mensen die ergens wonen, werken of verblijven.

Bij Positano blijven we dus zitten en gaan mee naar het eindpunt Amalfi. Wat een drukte en zoveel bussen rijden er en staan er geparkeerd. De bezienswaardigheid van Amalfi is de Duomo en die is prachtig van buiten dan en de grote imposante trap ervoor. De kerk is oorspronkelijk uit de 9e eeuw, is diverse keren verbouwd en gerestaureerd, heel erg barok, niet mijn ding. De klokketoren kreeg later een meer Arabische stijl met vreemde gele en groene dakpannen.

Alleen de crypte ,waar de relikwieën van de heilige Andreas bewaard worden, is in een heel andere stijl en is prachtig. Veel kleurig marmer en gewelven die mooi beschilderd zijn en versierd met verguld gips. De crypte werd ooit ook als begraafplaats gebruikt.

Er is ook een klein museum, in het oudste gedeelte van de Dom. Eigenlijk de schatkamer van de Dom, met oa een prachtig zilveren altaarfront en een bijzondere mijter versierd met goud parels en edelstenen. Naast de Dom is een kleine kloostergang uit 1266–68 gesticht als kerkhof voor de edelen. Ook hier weer de Arabische arcaden rond de kleine tuin maar lang zo mooi niet en sfeervol als die in Sorrento.

Voor de kerk op het plein staat de fontein van Sant’Andrea, de maker heeft een grapje uitgehaald en water laten spuiten uit de borsten van een beeld. Alleen die deden het nu niet, vond men toch ietsje te…?

Vanaf het plein loopt een straat, de hoofdstraat verder het dorp in. Het is hier niet alleen druk maar het verkeer zoals auto’s moeten hier ook door heen. Een en ander wordt wel geregeld via stoplichten maar de scooters rijden er continu doorheen.

Om 1 uur met de bus weer terug richting Positano,nu was het wel een stukje drukker qua verkeer. Dit stuk is ook het smalst , 2 grote bussen kunnen elkaar op bepaalde plekken nauwelijks passeren, werkelijk een krantdikte aan beide kanten ertussen. En de chauffeurs tegen elkaar maar roepen dat er nog ruimte is, stukje achteruit, stukje opzij echt op de centimeter manoeuvreren. En je komt werkelijk om de minuut een grote bus tegen, men verplaatst zich hier met de bus, met je auto kun je het wel rijden maar je kunt echt nergens parkeren, totaal zinloos.

Positano heeft niet echt iets bezienswaardigs, het is de ligging en de plaats is bekend om zijn mode, het is een en al kledingwinkels wat je ziet. We stappen boven uit en lopen naar beneden, kijken bij het strand, we eten er wat en lopen weer naar boven en hebben even voor half 5 weer een bus terug. De bussen zijn echt afgeladen vol, wij kunnen gelukkig zitten. Zeker een belevenis om zo’n rit eens mee te maken.

De kust is prachtig , de plaatsjes liggen mooi maar wat een drukte, een grote mierenhoop. Waar je bij de Cinque Terre, wat ook vreselijk toeristisch, gemakkelijk met de trein van plaats naar plaats kunt, moet je hier wel met de bus en ook nog over grote afstanden. Wij vinden Cinque Terre zeker zo mooi, eigenlijk gaan dit soort plekjes aan hun eigen populariteit ten onder.

In Sorrento missen we net de trein van half 6, dus een half uurtje wachten. Er komt wel een trein zodat je er wel alvast in kunt gaan zitten, dit is nl het eindpunt van de lijn uit Napels. Voordat je trein vertrekt komen er muziekanten in de trein je bezighouden. Tijdens het treinritje zie je echt over de citroenbomen.

We stappen nu bij Seiano uit, een station eerder en lopen dan de weg naar beneden, dit is korter en loopt beter dan via de trappen uit Vico Equense. Morgen gaan we weer verder richting Cilento kust, even wat rustiger en voorlopig geen openbaar vervoer meer, Salerno slaan we dus over.

Inmiddels staan we “ergens” in Agropoli, het begin van de Cilento kust.

Groetjes Ina en Marinus.

Italië